.

خب به همین سادگی گذشت، آمد و رفت، همه چیز خوب بود، هم در کنار خانواده بودن و هم سفر کردن هر دو از لذت‌بخش‌ترین کارهاست. در این ده روز با هم به سه شهر یزرگ ‌آمریکا سفر کردیم، طبیعتا همه دیدنی‌های این شهرها را ندیدیم اما در عوض کلی فامیل‌ و آشنا دیدیم، سفر خوبی بود، تتها ایرادش اینه که بعد از دو هفته خوش‌گذرانی، برگشتن به کار و زندگی روزمره کمی سخته.

.
گمانم ما از وطن رفته‌گان به سبک کولی‌ها زندگی می‌کنیم، حداقل تا سال‌ها و قبل از اینکه در خاک جدید ریشه کنیم، که آدم هم مثل گیاه بعد از مدتی که جایی بمونه ریشه می‌کنه، کولی‌وار زندگی کردن یعنی اینکه می‌تونی تمام زندگی و متعلقات ضروریت را در یک کوله‌پشنی بگذاری و یک شهر را ترک کنی و به شهر دیگه‌ای بری بدون اینکه چیز زیادی از دست بدی. وقتی که فکر می‌کنم این‌طور زندگی می‌کنم احساس دوگانه‌ای دارم؛ هم احساس سبک بودن و رهایی می‌کنم و از این بی‌قیدی لذت می‌برم و هم احساس ریشه‌درهیچ‌جایی دارم، احساسی که حتی اگر مضطربم نکنه، به شدت دل‌تنگم می‌کنه. تجارب بشری به طرز شگفت‌آوری مشترک هستند، پس چطوره که آدم‌ها زبان هم را نمی‌فهمند؟

.