ابن را درِگوشی خدمتِ شما دوست عزیز عرض می‌کنم که در جریان باشید، اما شما صداش را زیاد درنیارید که خوب بهانه‌ای خواهد بود مر قاضی مرتضوی را؛

They [British] also worked to convinced key Iranian politicians and tribes to turn against Mosadeq. But when the Americans arrived with huge amounts of cash to spend (by the standards of 1953 Iran), they welcomed the reinforcements. Six new newspapers suddenly appeared on the streets of Tehran in the summer of 1953, all of them spewing against Mosadeq. Richard Cottam, a leading scholar of Iran and, at that time, one of the CIA's leading Iran propagandists, estimated that by the end of the summer, four fifth of the newspapers in Tehran were under CIA influence…
Pollack K.M., The Persian Puzzle (ترجمه) Random House 2004, Page 65

توجه فرمودید؟ می‌فرماید که یک‌سال قبل از کودتا، 80 درصد روزنامه‌های تهران تحت تاثیر سی‌آی‌ای بوده‌اند. آیا لازمه که بگم منظور از آوردن این نوشته تایید رفتار مرتضوی و دوستانش نیست؟ منظور یاداوری کوچکی است که تاریخ را نباید گزینشی خواند. اینجوری شاید علت ترس و وحشت دوستان از مطبوعات را هم بهتر بفهمیم.