شنبه، 28 دى، 1381

نورعلي خان
نقل از مهدي طاهباز در http://www.cappuccinomag.com/

اول بهمن سالروز درگذشت نورعلي برومند از اساتيد به نام و چيره دست موسيقي ايران است. آشنايي با گوشه‌اي از زندگي وي خالي

از لطف نيست.

نورعلي برومند در سال 1285 در تهران متولد شد. وي از 7 سالگي استعداد خويش را در موسيقي با گرفتن ضرب بدون اينكه از استادي تعليم گرفته باشد نشان داد. پدرش ميرزاعبدالوهاب‌خان برومندجواهري از جواهرشناسان معروف بود و به موسيقي عشق مي‌ورزيد. خانه‌اش محفل هنرمندان نامي مانند درويش‌خان، سماع‌حضور، حسين‌خان اسماعيل‌زاده و سيدحسين طاهرزاده بود. نورعلي در سن 13 سالگي نزد درويش‌خان رفت و به فراگيري تار پرداخت. وي رديف مقدماتي درويش را در سه‌سال ياد گرفت. عشق به موسيقي نورعلي را چنان فراگرفته بود كه همه اوقات را با ساز مي‌گذرانيد. وي با ابوالحسن صبا دوست بود. اين دوستي زماني پاگرفته بود كه هردو نزد درويش‌خان تار و سه‌تار را فرا مي گرفتند. جالب اينكه درويش خان آنها را «دوتا كوچولو» مي‌ناميد. نورعلي در 18 سالگي براي تحصيل به اروپا رفت. او در اين سفر سه‌تاري كه «روشنك» مي‌ناميد همراه خود برد تا هرزمان كه فرصت كرد به تمرين‌هاي خود ادامه دهد. او به برلين رفت و نزد خانواده دكتري اقامت گزيد. وي ضمن تحصيل در دوره متوسطه به كنسرتها هم مي‌رفت و كم‌كم به موسيقي غربي علاقمند شد و دئ سال به تمرين پيانو پرداخت. در آن زمان نورعلي علاقه زيادي به موتزارت پيدا كرده بود. پس از اتمام دوره متوسطه در سن 22 سالگي به ايران بازگشت ولي استادش درويش‌خان دارفاني را وداع گفته بود. وي نزد موسي معروفي رفت و نت نويسي و رديف‌آموزي را ادامه داد. وي درعين حال معتقد بود نت و كتاب و قلم نمي‌توانند حالات موسيقي ايراني را بيان كنند. زيرا موسيقي ايراني داراي ظرايف و لطايف بسيار دقيقي است و فراگرفتن آن فقط و فقط از راه شنيدن و تمرين زياد نزد استاد امكان‌پذير است. نورعلي برومند پس از يك سال اقامت در ايران، دوباره به‌ آلمان بازگشت و به تحصيل طب پرداخت. وي پس از 6 سال به ناراحتي چشم مبتلا شد و به توصيه پزشكان به سويس رفت ولي پس از دوسال كه معالجات موثر واقع نشد به ايران بازگشت. وي ديگر از ايران خارج نشد مگر زماني كه از سوي دانشگاه ايلونيا در شامپاني آمريكا براي كنفرانس درباره موسيقي اصيل ايراني فراخوانده شد. ذكر اين نكته درباره نورعلي برومند ضروري است كه در تاريخ موسيقي اصيل ايران كمتر كسي چون او بوده است كه به همه آلات موسيقي ايراني آشنا بوده باشد و آنها را در عالي‌ترين درجه مثل نورعلي بنوازد. از خصوصيات ديگر نورعلي برومند روح پژوهشگر و تشخيص او در اصالت هنر موسيقي است كه سبب گرديد رديف موسيقي ايراني را كه دچار آشفتگي شده‌ بود، نجات دهد. وي رديف صحيحي كه مدت زيادي براي آن زحمت كشيده بود را به دعوت راديو و تلويزيون مي‌نواخت و با اين كار هنر خود را به ديگران منتقل مي‌كرد. وي سرانجام در اول بهمن سال 1355 در گذشت و در قبرستان ظهيرالدوله به خاك سپرده شد.