يكشنبه، 27 دى، 1383

بدون شرح

40000 نفر- دی 82- زلزله بم
300 نفر- بهمن 82- انفجار قطار نيشابور (آقای خرم وزير وقت راه: اين حادثه، حادثه مهمی نيست مطبوعات آن را مهم کردند.)
18 نفر- بهمن 82- سقوط هواپيمای کیش‌ایر در امارات
60 نفر- اسفند82- انفجار در صحن نجف عاشورا (نيروی انتظامی: ما به زائرين هشدار داده بودیم)
30 نفر- خرداد 83- زلزله شمال
80 نفر- تیر 83- انفجار تانکر بنزین مسیر بم-زاهدان
19 نفر- تیر 82 تا مرداد 83- قتل بچه‌های پاکدشت
22 نفر- آذر 83- مرگ خیابان‌خواب‌ها در اثر سرما (شهرداری تهران: رسانه‌ها در مورد این خبر اغراق کرده‌اند.)
5 نفر – دی 83- برخورد بیل مکانیکی به لوله گاز
13 نفر- دی 83- آتش‌سوزی مدرسه روستای سپیدان لردگان (آموزش ‌و‌ پرورش: اينگونه حوادث طبیعی است.)


حقیقت اینه که نزدیک يک ساله اون جمله گوهربار جناب آقای خرم بدجوری من را آزار میده، طوری که بعد از اون شروع کردم به يادداشت اینجور حوادث عادی، بدون تردید خیلی از اتفاقات دیگه هست که در اين لیست جا افتاده، اتفاقاتی که اونقدر عادی بودند که حتی جلب توجه هم نکردند. با وجود اینکه میدونم با رفتن يک وزیر و اومدن يکی ديگه کوچکترین تفاوتی در نوع نگاه مسوولین به "جان" مردم حاصل نمیشه، اما از استیضاح اين وزیر راه از ته دل خوشحال شدم فقط به خاطر همین جمله شاهکارش. چند هفته قبل که گاز بعضی شهرها در اثر افت فشار قطع شد جالب بود که شرکت گاز رسما از مردم عذرخواهی کرد، کاری که معمولا در ایران رسم نیست. هرچند که ادا بودنش نخ‌نما بود، ادای قشنگی بود اما عجیبه که ظاهرا اهميت مردن آدم‌ها کمتر از سرما خوردنشونه. اوج احساس مسوولیت را ببینید کجاست:
معاون سیاسی استانداری چهارمحال بختیاری: " مسوولین در تمام مراحل همراه و همگام مردم بودند حتی در مراسم خاکسپاری...." (گفتگوی ویژه خبری، شبکه2، 26 دی)
بنده چون نمی‌خوام تو گور شرمنده کسی باشم پیشاپیش از همه حضراتی که احیانا ممکنه افتخار بدند و بعد از یکی از این حوادث کاملا عادی در مراسم خاکسپاری شرکت کنند تشکر می‌کنم.

ژاپن سال‌های ساله که خودش را برای مقابله با زلزله‌های بزرگ آماده ميکنه، اما سال 1995 زلزله کوبه اون‌ها را غافل‌گير کرد در حالی که ژاپنی‌ها گمان می‌کردند از نظر دانش و تکنولوژی به حدی رسیدند که زلزله دیگه برای اونا فاجعه آفرين نباشه، 7000 نفر کشته شدند و بخش عظیمی از شهر در آتش سوخت. این اتفاق در سال‌های آخر قرن بيستم غرور ملی ژاپنی‌ها را جريحه‌دار کرد. بعد از اينکه مشخص شد زلزله کوبه از نظر زلزله شناسی با زلزله‌های قبل از خودش تفاوت داشته، تمام آيین‌نامه‌ها را تغيير دادند و تمام سازه‌های موجود (لطفا توجه کنید، تمام سازه‌ها) ژاپن را بررسی و در صورت نیاز تقويت کردند. اما از همه اين‌ها مهمتر اینکه روز سوم بعد از زلزله در حالیکه وسعت خرابی‌ها میتونست توجیهی برای خیلی چیزها باشه مسوول سازمان آب شهر کوبه خودکشی کرد، برای اینکه با گذشت سه روز نتونسته بود جریان آب را دوباره برقرار کنه. آدم یاد اون جوکه می‌افته، ترکه چندتا خانوم خشگل ديده بود میگفت خدایا اگه ما را آفريدی پس اینا را چیکار کردی، اگه اینا را آفريدی پس لابد ما را ر...