شنبه، 30 آذر، 1381
اميد؟
جناب آقاي بهنود سلام
نه تنها در چند يادداشت اخير، كه در تمام سالهاي اخير و در سطر سطر نوشته هاي شما تشويق به اميد و مژده آينده روشن فراوان است و در تمام اين سالها آرزوي بسياري، درست بودن اين مژده وصادق بودن اين اميد بوده است. اما امروز سوالي از شما دارم اميد به چه و چرا؟ نه جواب لازم نيست جوابتان را بارها خوانده ام ، خواهيد گفت به نسل جوان و باز ميپرسم به كدام نسل جوان ، آقاي بهنود مگر نسل جوان چيزي جداي از پيكره يك جامعه است، مگر در يك كشتي پاره پاره شده سرنوشت بادبان و دكل متفاوت است.

آقاي بهنود به واسطه حرفه خبرنگاريتان حتما شما بهتر از من ميدانيد كه بين همين نسل جوان چه ميگذرد، جامعه ما ديگر تنها در معرض ورشكستگي اقتصادي نيست كه پيش از آن در فرهنگ ورشكسته شديم ، بهتر بگويم تمام شديم. آيا ما هم بايد با ور كنيم ميزان باورنكردني اعتياد و فحشا فقط زاييده فقر است و لاغير، گيريم اينطور باشد، دزدي و كلاهبرداري را چه بگوييم، آقايان وآقا زاده ها از سرمايه هرگز نديده ملت ميدزدند ، ملت چرا از جيب هم ميدزند، آري ميدانم . من هم ميدانم كه در محيطي اينچنين سخت بسياري از اين نامردمي ها شرط بقاست و همين است كه ميگويم فرهنگ مرده است پس چرا اميد.
نه، نه، مثالهاي نقضتان را برايم نگوييد كه ديروز در فلان دانشگاه چه كس چه كرد و جوانان چه گفتند ، مثالهاي سالهاي قبل را نگاه كنيد: از آن جوانان كه سالهاي پيش( نه خيلي دور همين دو سه سال گذشته ) همين ميكردند و اميد مي آفريدند، چه خبر داريد از آنها چه مانده است كجا هستند. آري گفتنش دردناك و اميدكش است عده اي در مسابقه فرار برنده شده اند هر كدام گوشه اي از اين دنيا، عده اي معتاد و عده اي آنچنان در فشار زندگي ! غرق شده اند كه خبرهاي روز را هم در تاكسي و اتوبوس و احيانا مهماني ميشنوند، اين دسته همان ها هستند كه شرط بقا، آنها را هم مثل همه ميكند (همان ها كه خبلي هم اميدوارشان نيستيم! ) اگر تا بحال نكرده باشد. و البته چند نفري هم هنوز در زندانند
.و اين كشتي هر لحظه در حال فرورفتن است و شايد بهترين راه حل گريز
Template Designed by Douglas Bowman - Updated to New Blogger by: Blogger Team
Modified for 3-Column Layout by Hoctro, a little change by PThemes