چهارشنبه، 29 آذر، 1385
در اصفهان مسجدی هست به نام مسجد زاهدی در حاشیه زایندهروده و در موقعیت جغرافیایی فوقالعاده که زمینش خدا تومن ارزش داره. این مسجد یا یکی دو سال قبل از انقلاب ساخته شده و یا یکی دو سال بعد از اون و از اونجایی که سالها در تصرف سپاه بوده مردم عادی اصفهان کمتر به اون رفت و آمد داشتند. اما تازهگیها مجالس ختم هم در اون برگزار میشه و پای اغیار هم به این مسجد باز شده. چیزی که همیشه از بیرون دیده بودم این بود که برخلاف اکثر گنبدهای مساجد نوساز، گنبد این مسجد حداقل از بیرون خیلی ضایع نیست. داخل مسجد هم که رفتم در نگاه اول همه چیز خیلی عادی بود و در چشم نمیزد. تا چشمم به فرشهای کف مسجد افتاد که همه نسبت به دیوارها زاویه دار پهن شده بود. داشتم فکر میکردم این یک اثر مدرنه یا دلیلی داشته که چشمم به محراب افتاد و دوزاری مبارک نزول فرمود.
سالن شبستان این مسجد بزرگ و گرون قیمت رو به قبله نیست! به همین راحتی. شبستان را موازی خیابان اصلی ساختند و با قبله حدود 40 درجه اختلاف محور داره و حتی نکردند محراب را ببرند گوشه سالن بسازند. محراب را هم وسط دیواری ساختند که موازی خیابونه. بعد برای اینکه ملت اشتباه نکنند جاآخوندیش (همون جایی که امام جماعت توش میایسته و سطحش پایین تره و من اسم تخصصیش را بلد نیستم) را داخل محراب زاویه دار ساختند و فرشها را هم موازی جهت قبله پهن کردند! در نتیجه نمازگزاران عزیز و خود امام همه یهوری در حالتی که محراب سمت چپشونه و روشون به در ورودی سالنه نماز میگزارند!
به گمانم در شهری که مسجد شاه* و مسجد شیخ لطف الله را داره، مسجد جدید ساختن، اون هم مسجدی که برای شهر جنبه تزئینی داره یا عرضه خیلی زیاد میخواد یا حماقت زیاد. ایکاش معمار احتمالا تحصیلکرده این مسجد قبل از شروع کار حداقل میرفت یه نگاه مینداخت ببینه معمار مسجد شاه چطور در همون ورودی مسجد اختلاف زاویه میدان و قبله را گم کرده و میرفت میدید معمار مسجد شیخلطفالله چطور با یک راهروی L شکل افراد را دور شبستان میچرخونه تا رو به قبله و از پشت وارد شبستان بشند.
* شما مختارید بنا به سلیقه شخصی مسجدجامععباسی یا مسجد امام یا مسجد نقشجهان یا هر چیز دیگه که خواستید بخونید.
0 comments:
» نظر شما چیست؟